AĞAÇ VE DEMİR – Aysun Berktay Özmen

Çocuklara kitabı okumadan önce kitabın; yazarını, çizerini, yayınevini tanıtıyoruz ya biz büyükler, yazarların isimlerinin biraz daha ötesine gitmeliyiz. Aysun Berktay Özmen kimdir?  sorusunun yanıtı arama motorunda; “1952 Kocaeli doğumlu olan Aysun Berktay Özmen, 1972 yılında Devlet Tatbiki Güzel Sanatlar Yüksek Okulu Resim Bölümü’ ne (şimdiki adı ile Marmara Güzel Sanatlar Üniversitesi) girmiş, 1976 yılında da mezun olmuştur. Yurtiçi ve yurtdışında çeşitli kişisel sergiler açmış ve birçok önemli karma sergilere katılmıştır. 1985 – 2005 yılları arasında çeşitli eğitim kurumlarında Resim Öğretmenliği yapmıştır. Hayvanlara duyduğu sevgiyi kendi resimlediği çocuk kitaplarına taşıyan sanatçı İznik’te bir kır evinde oturmakta ve çalışmalarına İznik’teki atölyesinde devam etmektedir.” kadar kısa olmamalı yazarı tanımak için kitaplarını okumalı, okutmalıyız. Böylesi güzel hikâyeleri, çizimleri, olağanüstü bakış açısı ve kazanımları için teşekkür ediyoruz.

Yaz mevsiminde, yaşanan orman yangınlarının, hepimizin yüreğini yaktığını biliyorum. Çocuklar yarınlarımız diyoruz, bu yüzden onları doğa sevgisiyle büyütmek gerektiğini düşünüyorum. Orman yangınlarından Berkay’ında haberi oldu çünkü yaşamın içinde olan olayları yok sayıp olmamış gibi hayatımıza devam edemeyiz değil mi? Bilmesi gerektiği kadarını anlatarak, yapılması gerekenleri konuşarak, duyarlılık gösterdik. Ormanları sevmek yetmez korumak için kanıksamak-içselleştirmek gerekiyor. Her zaman olduğu gibi kitaplardan destek aldık. 

Günlerden bir gün ormanın içinden bir kamyon geçer. Geçerken de kamyondan paslı büyük bir demir boru yere düşer. Orman sakinlerini de bir merak alır. Borunun yanına yaklaşsalar mı uzak mı dursalar bir türlü karar veremezler. 

İşbirlikçi, karar alan, yenilikçi, yaratıcı, çözüm üreten, aldığı kararların arkasında duran gibi gibi pek çok davranışta bulunan orman sakinleri zamana bırakırlar, hani her şeyin ilacı zaman ya mevsimler geçer…

“Henüz karlar erimeden ilkbahar yağmurlarının kardelen çiçeklerini ıslattığı gün bir minik tohum girilmez tabelasına aldırmadan demir borunun içinde filizlerini verdi”

Kitapta geçen bu cümle kurallar, sınırlar her yerde var; uyarsan-uymazsan sonuçlarına katlanırsın mesajını veriyor, mücadele için yerin mekânın önemi yok “İstersem başarırım eğer büyüyeceksem demir borunun içinde de yeşeririm” umut bitmez mesajını da veriyor, bakış açınıza bağlı…

“Hızla büyüyordu. O, muhteşem ormanın tek çam fidanıydı. Eşi benzeri yoktu. Etrafı dallarının arasında oyun oynayan hayvan dostlarıyla doluydu.” 

Kabul görmüştü eşsiz çam “Gövdesi demir bir borunun içinden geçmeseydi belki daha da büyüyecekti ama olmadı. “Sen harika bir çam ağacısın,” dedi kahverengi ayı” onaylanıyordu, bu olduğu gibi kabul edildiğini gösteriyordu.

Yılbaşında “Ağacı süslerken topladıkları dal ve yapraklarla demir boruyu da örttüler.” demir boruyu kendilerine uydurmaya çalıştılar. 

“Senenin son gecesinde çam ağacının etrafında eğlendiler, çam ağacının hep burada, kendileriyle birlikte olmasını dilediler.” 

Eşsiz yalın anlatımıyla, mevsimlere, zıt kavramlara, hayvanlar ve doğayla ilgili bilgilere değinerek iklimler arası geçişte hayat becerisi kazandırıyordu. Çizimlerde hayvanların kullandığı aksesuarlar mevsim hakkında fikir veriyor; sohbet edeceğiniz harika ortamlar sunarak, çizimleriyle bizi adeta büyülüyordu.

Ve tabii kitabın duygusu da vardı; tüm sakinlerin çam için nasıl gözyaşı döktüğünü okudukça kendinizi gözyaşlarınızı silerken buluyorsunuz.

Değerli yazarımız, küllerinden doğan ormanlar gibi bitiriyor kitabın sonunu müjdeli haberi küçük ayı veriyor bu kadar ipucu bence yeter okuyalım okutalım…

Okumayı seven tüm yetişkinlere ve tüm çocuklara hitap edecek şahane bir kitap.

Hayriye DEMİRKOPARAN

---